پل پواره طراح لباس فرانسوی است و پس از چارلز فردریک ورث دومین طراحی است که نام او در فشن و اوت کوتوغ ( دوزندگی فاخر )به ثبت رسیده است . پل پوآره مبدع مد مدرن بود و می توان گفت اولین کسی بود که کرستها را از لباس روز بانوان حذف کرد و طرحهای جدیدی چون hobble skirt یا دامن هابل و شلوار هارم یا شلوار سند بادی و همینطور لباس آباژور را به دنیای فشن عرضه کرد .آمریکاییها از او بعنوان پادشاه فشن نام می برند .
او لباسهایی را خلق کرد و سبکی را ارائه داد که بعدها دردهه های ۱۹۲۰ و ۳۰ توسط طراحانی چون شنل ارائه شدند. او اولین کسی بود که فشن شو را وارد دنیای مد کرد که معروف ترین آن (One Thousand and Second Nights ) در سال ۱۹۱۱ بود .
پل پوآره به عنوان اولین فشن دیزاینر برای سلبریتیها به طراحی لباس پرداخت . او اوت کوتوغ یا ( دوزندگی فاخر ) را بعنوان یک شکل هنری ارائه کرد . پوآره نه تنها می دانست که چگونه لباس های تجاری موفق طراحی کند، بلکه می دانست که چگونه آنها را به بازار عرضه کند .
او در ۲۰ آوریل ۱۸۷۹ در یک محله فقیرنشین در پاریس به دنیا آمد . هنگامی که کودکی بیش نبود ،پدر و مادرش برای آموزش تجارت و آداب معاشرت وی را به یک کارگاه چتر سازی برای شاگردی فرستادند وی در آن کارگاه از اضافات پارچه های ابریشمی چتر، برای عروسک خواهرش لباس میدوخت و این آغاز طراحی لباس این هنرمند بود.
این طراح فرانسوی کار خود را از نوجوانی در اوایل قرن بیستم آغاز کرد و نقاشی هایی از طرح های خود را به خانه های مُد می فروخت که از آنها در طراحی مجموعه هایشان الهام می گرفتند و استفاده می کردند.
در سال ۱۸۹۶ در خانه مد Jacques Doucet استخدام شد. طرح های مدرن وی به زودی وارد مجله های مد آن زمان شد.سپس به خانه مد ورث Worth رفت و کار خود را آنجا ادامه داد.
او در همان سالها بر روی کیمونوی ژاپن پژوهش گسترده ای داشت و طرح های خود را با ایده از این نوع لباس به مشتریانش ارائه کرد. او از استایل شرق گرایی در کارهایش استفاده می کرد .شلوار هارم و الهام گرفتن از کیمونوی ژاپنی و موتیفهای شرقی به جرات برای اولین بار توسط پوآره ارائه شد .او تلفیقی از هنرهای شرق دور و میانه، هند و اروپای شرقی با طرحهای اگزوتیک کلاسیک و محلی ایجاد کرد.
همچنین در دامن هابل که تلاش بر این است که زنان گامهای کوتاهتری بردارند ، علیرغم تفاسیر اجتماعی مبنی بر محدودیت زنان در جامعه ، این اتفاق به عنوان ایجاد شباهت با حرکت گیشاهای ژاپنی توجیه میشود. در واقع شرق گرایی از موتیف و سیلوئت لباس فراتر رفته و به رفتارها و آداب پوشش سرایت کرده بود.
در سال ۱۹۰۳ در۲۳ سالگی، پوآره خانه مُد خود را افتتاح کرد.او ویترینی جذاب برای مغازهاش طراحی کرد و با برگزاری مهمانیهایی تلاش کرد توجه مردم را به کار خود معطوف کند. غریزه بازاریابی و برندسازی او در مقایسه با سایر طراحان لباس فرانسوی قویتر بود و همین نقطه قوت باعث شهرت بیشتر آثارش شد و نمایشهای مد وی با استقبال بیشتری مواجه میشد.
او با ایده از افسانه های شرقی، لباس های فاخری پر از زرق و برق را به نمایش گذاشت.مهمترین کار دیگر وی گسترش دراپینگ Drapping در فشن بود که حد وسط بین خیاطی قدیمی و سنتی و الگو سازی پیشرفته بود .پوآره به لباس های قدیمی و شرقی خصوصا پرشین (پارسی) علاقه زیادی داشت.وی برشهای مستقیم و خطوط صاف را برای ایجاد ساختاری مستطیلی در لباس هایش انتخاب نمود ، سادگی بنیادی لباس های وی جنبشی نو برای رواج مدرنیسم در فشن بودکه تغییری اساسی در مسیر تاریخی فشن ایجاد کرد.
ظهور شرق گرایی در این دهه و علاقه وافر پوآره به باله و الهام از لباس بالرینها باعث طراحی لباسهایی پر زرق و برق با دراپه و جزییات فراوان شد . از جمله این طراحی ها ، شلوار هارم بود که وی در سال ۱۹۱۱ معرفی کرد که پوشیدن آن نیاز به جسارت خاصی داشت . لباس مجلسی فانتزی پوآره که در مهمانی مشهورش مهمانی “هزار و شب دوم” پوشیده شد از طراحی های مشهور اوست .
طراحی آستین کیمونو هم توسط او صورت گرفت.
در سال ۱۹۱۱، پوآره همچنین به عنوان اولین طراح که عطری منتشر کرد ، باعث افزایش تبلیغات برای نام تجاری خود از طریق فضای زیبایی و آرایشی شد. از آنجا که امروزه عطر یکی از عناصر اصلی بسیاری از خانه های مُد باقی مانده است ، پوآره نمونه اولیه آن بود و نشان داد که چگونه تأثیر یک طراح فراتر از لباس است.
نمیتوان با اطمینان گفت که پواره از نقاشان دورهی خود الهام گرفته یا نقاشان از او. اما به نظر میرسد همه آنها محصول پارامترهای فرهنگی دوران خود هستند. پواره بیش از آنکه خود را طراح لباس بداند، هنرمند میدانست. او گفته بود: « من یک هنرمند هستم، نه یک خیاط». او این توانایی را داشت که ایدهآلهای زیباییشناسی خود را به لباس تبدیل کند.
پس از جنگ جهانی اول، مدرنیسم بیش از مُد زینتی مورد علاقه قرار گرفت و احساس لوکس بودنِ پوآره خیلی زود تحت الشعاعِ سادگیِ طراحانی مانند کوکو شانل قرار گرفت. پوآره با بدهی های زیادی که داشت و عدم حمایت شرکای تجاریش سرانجام در سال ۱۹۲۹ تجارت خود را تعطیل کرد.
پل پوآره در سال ۱۹۴۴ درگذشت . پس از مرگش یکی از دوستانش به نام السا اسکاپارلی مانع از فراموشی کامل نام وی شد.
هرچند پل پوآره پایان تلخی داشت اما تاثیری که روی دنیای مد گذاشت انکارنشدنی است . نوآوریهای پوآره لباسها را از فرم سنتی خود که در زمان چارلز فردریک ورث مرسوم بود خارج کرد و کرست را که نوعی لباس زیر برای فرم دادن به تنه زنانه بود از لباسها حذف کرد که در نوع خود حرکتی انقلابی محسوب میشد. فرهنگ شرقی تاثیر عمیقی روی کارهای پوآره داشت.
دوره فعالیت پوآره مصادف بود با زمانی که مشرق زمین و آفریقا توسط غرب کشف شده بود و فرهنگ ناآشنای این مناطق برای پوآره جذابیت ویژهای داشت و سبک متفاوت لباس پوشیدن در شرق مثل چین و ژاپن و خاورمیانه ایدههای جالبی برای طراحی لباس به وی داد به طور مثال او مبدع شلوارهای گشاد سندبادی است که از فرهنگ خاورمیانه الهام گرفته شده بودند و همچنین لباس تونیک را به عنوان یک لباس زنانه معرفی کرد.
لباسهای کیمونویی او شهرت زیادی داشتند همین سبک متفاوت شرقی باعث شد روشهای سنتی الگوسازی را تا حد زیادی کنار بگذارد و از مولاژ برای ساخت و طراحی لباس استفاده کند. اکثر الگوهای وی فرم مستطیلی داشتند و لباسهای او چندان فرم بدن را دنبال نمیکردند. فرم ساختاری ساده این لباسها نقطه اوج مدرنیسم در صنعت مد را شکل داد که مسیر این صنعت را برای همیشه تغییر داد.